Que Significa Non Bis In Idem?

Que Significa Non Bis In Idem
Ne bis in idem Ne bis in idem (ook wel non bis in idem ; Nederlands: “niet twee keer voor hetzelfde”) is een term waarmee een wordt aangeduid, dat met name in het en het toepassing vindt. Dit beginsel is terug te vinden in het internationaal en Europees recht onder respectievelijk artikel 14 zevende lid van het en artikel 4 Zevende Aanvullend Protocol van het krachtens hetwelk niemand voor een tweede keer mag worden berecht of gestraft voor een strafbaar feit waarvoor hij reeds overeenkomstig de wet en het procesrecht van elk land bij einduitspraak is veroordeeld of waarvan hij is vrijgesproken.

Wat betekent non bis in idem?

Wat is ne bis in idem? – Latijnse term in het strafrecht voor het beginsel dat iemand niet twee keer voor hetzelfde feit kan terechtstaan en mag worden gestraft. Behandeling in hoger beroep betekent niet dat iemand voor de tweede keer terechtstaat, want die procedure maakt deel uit van dezelfde rechtsgang.

Wat zijn uitzonderingen op het ne bis in idem beginsel?

Niemand kan worden vervolgd of veroordeeld wegens feiten waarvoor hij reeds is vrijgesproken of veroordeeld.1994 Niemand kan worden vervolgd of veroordeeld wegens feiten waarvoor hij reeds is vrijgesproken of veroordeeld.2003 Niemand wordt opnieuw berecht of gestraft in een strafrechtelijke procedure voor een strafbaar feit waarvoor hij in de Unie reeds onherroepelijk is vrijgesproken of veroordeeld overeenkomstig de wet.

2. De bepalingen van het voorgaande lid beletten niet de heropening van de zaak overeenkomstig de wet en het strafprocesrecht van de betrokken staat, indien er aanwijzingen zijn van nieuwe of pas aan het licht gekomen feiten, of indien er sprake was van een fundamenteel gebrek in het vorige proces, die de uitkomst van de zaak zouden of zou kunnen beïnvloeden.

3. Afwijking van dit artikel krachtens artikel 15 van het Verdrag is niet toegestaan.”.

De regel “ne bis in idem” is van toepassing in het recht van de Unie (zie een groot aantal arresten, o.a. arrest van 5 mei 1966, Gutmann tegen Commissie, zaak 18/65 en 35/65, Jurispr.1966, blz.150, en in een recente zaak het arrest van het Gerecht van 20 april 1999, gevoegde zaken T-305/94 e.a., Limburgse Vinyl Maatschappij NV tegen Commissie, Jurispr.1999, blz.

II-931). Gepreciseerd zij dat het cumulatieverbod betrekking heeft op de cumulatie van twee sancties van dezelfde aard, met name strafrechtelijke sancties. Overeenkomstig artikel 50 is de regel “ne bis in idem” niet alleen van toepassing binnen de rechtsmacht van dezelfde staat maar ook in de onderlinge verhoudingen van de rechtsmacht van verschillende lidstaten.

Dit stemt overeen met het acquis van het recht van de Unie: zie de artikelen 54 tot en met 58 van de Schengenuitvoeringsovereenkomst en het arrest van het Hof van Justitie van 11 februari 2003, zaak C-187/01, Gözütok (nog niet gepubliceerd), artikel 7 van de Overeenkomst aangaande de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschap, en artikel 10 van de Overeenkomst ter bestrijding van corruptie.

  • De beperkte uitzonderingen waarmee het de lidstaten krachtens die overeenkomsten is toegestaan om af te wijken van de regel “ne bis in idem” vallen onder de horizontale beperkingsbepaling van artikel 52, lid 1,
  • Wat de in artikel 4 van het Zevende Protocol bedoelde situaties betreft, namelijk de toepassing van het beginsel binnen de rechtsmacht van dezelfde lidstaat, heeft het gewaarborgde recht dezelfde inhoud en reikwijdte als het overeenkomstige recht van het EVRM.2003 Niemand wordt opnieuw berecht of gestraft in een strafrechtelijke procedure voor een strafbaar feit waarvoor hij in de Unie reeds onherroepelijk is vrijgesproken of veroordeeld overeenkomstig de wet.2003 Niemand wordt opnieuw berecht of gestraft in een strafrechtelijke procedure voor een strafbaar feit waarvoor hij in de Unie reeds onherroepelijk is vrijgesproken of veroordeeld overeenkomstig de wet.

Toelichting Artikel 4 van het Zevende Protocol bij het EVRM luidt als volgt: “1. Niemand wordt opnieuw berecht of gestraft in een strafrechtelijke procedure binnen de rechtsmacht van dezelfde staat voor een strafbaar feit waarvoor hij reeds onherroepelijk is vrijgesproken of veroordeeld overeenkomstig de wet en het strafprocesrecht van die staat.

2. De bepalingen van het voorgaande lid beletten niet de heropening van de zaak overeenkomstig de wet en het strafprocesrecht van de betrokken staat, indien er aanwijzingen zijn van nieuwe of pas aan het licht gekomen feiten, of indien er sprake was van een fundamenteel gebrek in het vorige proces, die de uitkomst van de zaak zouden of zou kunnen beïnvloeden.

3. Afwijking van dit artikel krachtens artikel 15 van het Verdrag is niet toegestaan.”.

De regel “ne bis in idem” is van toepassing in het recht van de Unie (zie een groot aantal arresten, o.a. arrest van 5 mei 1966, Gutmann tegen Commissie, zaak 18/65 en 35/65, Jurispr.1966, blz.150, en in een recente zaak het arrest van het Gerecht van 20 april 1999, gevoegde zaken T-305/94 e.a., Limburgse Vinyl Maatschappij NV tegen Commissie, Jurispr.1999, blz.

  • II-931). Gepreciseerd zij dat het cumulatieverbod betrekking heeft op de cumulatie van twee sancties van dezelfde aard, met name strafrechtelijke sancties.
  • Overeenkomstig artikel 50 is de regel “ne bis in idem” niet alleen van toepassing binnen de rechtsmacht van dezelfde staat maar ook in de onderlinge verhoudingen van de rechtsmacht van verschillende lidstaten.

Dit stemt overeen met het acquis van het recht van de Unie: zie de artikelen 54 tot en met 58 van de Schengenuitvoeringsovereenkomst en het arrest van het Hof van Justitie van 11 februari 2003, zaak C-187/01, Gözütok (nog niet gepubliceerd), artikel 7 van de Overeenkomst aangaande de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschap, en artikel 10 van de Overeenkomst ter bestrijding van corruptie.

  • De beperkte uitzonderingen waarmee het de lidstaten krachtens die overeenkomsten is toegestaan om af te wijken van de regel “ne bis in idem” vallen onder de horizontale beperkingsbepaling van artikel 52, lid 1.
  • Wat de in artikel 4 van het Zevende Protocol bedoelde situaties betreft, namelijk de toepassing van het beginsel binnen de rechtsmacht van dezelfde lidstaat, heeft het gewaarborgde recht dezelfde inhoud en reikwijdte als het overeenkomstige recht van het EVRM.2004 Niemand wordt opnieuw berecht of gestraft in een strafrechtelijke procedure voor een strafbaar feit waarvoor hij in de Unie reeds onherroepelijk is vrijgesproken of veroordeeld overeenkomstig de wet.

Terug naar boven

Wat beteken idem?

Idem Idem is een afkorting van idem ditto, in het vaak geschreven als idem dito, Idem is een woord, ditto heeft een Latijnse oorsprong en is via dictus, detto, ditto in het 17-eeuws Toscaans terug te vinden. Het is een voltooid verleden tijd: gezegd, bedoelende datgene wat reeds genoemd is.

Hoe gebruik je idem?

Idem – Samenvatting Idem is het Latijnse woord voor ‘hetzelfde’ Idem dito betekent in het Nederlands: precies hetzelfde. Idem dito wordt in het Nederlands met slechts 1 één “t” geschreven (al schrijven enkelen gelukkig “ditto” in het Nederlands met tweemaal “t”.

Wellicht door een eeuwenoude in stand gehouden verschrijving van het Latijnse woord voor “precies”, ditto. “ditto” wordt in het Latijn wel degelijk met tweemaal “t” geschreven. Vaak vinden we in uitdrukkingen “idem” terug onder de vorm “eadem”, “easdem”, of “eandem” easdem en eadem is de ablatief vrouwelijk enkelvoud van idem (het zelfde) eandem is de accusatief vrouwelijk enkelvoud van idem eadem is evenzeer nominatief vrouwelijk enkelvoud van idem zowel als de nominative als het accusatief onzijdig meervoud van idem Ibidem lijkt op idem maar betekent echter niet hetzelfde maar op dezelfde plaats (“ibi”+”dem”) Het wordt gebruikt als voetnoot of referentie naar een bron die in een vorige voetnoot is genoemd.

You might be interested:  Que Significa Cuando Sale Flujo Blanco?

Opgelet: Deze tekst omvat slechts een gedeeltelijke inhoud Word ook lid en lees onbeperkt alle bijdragen.

✓ Krijg onbeperkt toegang Lees alle bijdragen op elfri.be ✓ Stop wanneer je wil Je lidmaatschap kan op elk moment worden stopgezet

Ja ik word lid Elfri.be bestaat als site sinds 2003. Sinds 15 augustus 2018 werkt de site in haar nieuwste editie met Arc3c als uitgever. Nieuw is de https omgeving, het dynamisch karakter, web 3,0 technologie, betere zoekmogelijkheden en een 40 tal nieuwe functies.

  1. De site wordt inhoudelijk voortdurend, lees dagelijks, aangepast en aangevuld met de recentste wetswijzigingen, nieuwe rechtspraak en nieuwe rechtsleer.
  2. Bijna alle rechtspraak die in België aandacht krijgt is terug te vinden op de elfri.be.
  3. Anders dan andere dure websites, hebben we een technologie uitgewerkt waarbij de gezochte informatie onmiddellijk wordt verschaft door een gewone vraagstelling in gewoon Nederlands, het weze op de site zelf, het weze gewoon in Google.

Wij spreken uw taal en werken niet met onbegrijpelijke of onlogische boomstructuren die verwijzen naar documenten die ofwel niet relevant, ofwel niet kunnen gelezen worden. Om volledige informatie met bronnen, rechtsleer, rechtspraak en wetgeving, kan u een vrij goedkoop abonnement nemen (reeds mogelijk vanaf 1 maand) Bekom toegang tot alle informatie op deze website Met een abonnement krijgt u toegang tot een schat aan bijkomende informatie (vaak elders niet te vinden), lezen van de volledige teksten zonder beperkingen, verwijzingen naar wetten, rechtspraak en wetten, antwoorden op nog meer vragen, opzoekingen allerhande mogelijkheid tot knippen, plakken, afdrukken, modellen, tips, trics, aandachtspunten professioneel gedeelte en zoveel meer.

Wat is het nulla Poena beginsel?

Artikel 16: Geen straf zonder wet; Nulla poena-beginsel

Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling.

Hoe noem je een straf die in principe altijd wordt uitgevoerd?

Straffen in het Nederlandse strafrecht – Het noemt in artikel 9 lid 1 sub a vier hoofdstraffen:

  • celstraf (vrijheidsstraf):
    • : bij, in beginsel in een
    • : in het algemeen bij, in een
  • : deze kan bestaan uit een, een of een combinatie van beide (artikel 9 lid 2 )

Daarnaast noemt artikel 9 lid 1 sub b drie bijkomende straffen:

  • ontzetting van bepaalde rechten
  • openbaarmaking van de rechterlijke uitspraak

In artikel 77h staan de jeugdstraffen genoemd:

  • , taakstraf of geldboete in geval van misdrijf;
  • taakstraf of geldboete in geval van overtreding.

De bijkomende straffen zijn:

  • verbeurdverklaring;
  • ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen.

Straffen kunnen onvoorwaardelijk, maar ook voorwaardelijk worden opgelegd. Een onvoorwaardelijke straf wordt altijd ten uitvoer gelegd, tenzij er bijzondere redenen zijn om dit niet te doen. Er kan bijvoorbeeld worden verleend. Een voorwaardelijk opgelegde straf wordt alleen uitgevoerd wanneer de veroordeelde binnen een gerechtelijk bepaalde niet aan de voorwaarden voldoet.

  1. Dat kan een bijzondere voorwaarde zijn, maar ook een algemene voorwaarde, zoals na de veroordeling niet opnieuw een strafbaar feit begaan.
  2. In de wet is de minimumhoogte bepaalt van de op te leggen gevangenisstraf, hechtenis, geldboete en ontzetting van bepaalde rechten.
  3. Bij de afzonderlijke delicten bepaalt de wet slechts een strafmaximum en geen strafminimum.

De kan behalve een straf ook een maatregel opleggen. Het verschil tussen een straf en een maatregel is dat een maatregel ook opgelegd kan worden wanneer de persoon niet als schuldig is veroordeeld, maar wel een strafbaar feit heeft gepleegd (bijvoorbeeld doordat de persoon niet toerekeningsvatbaar was.)

Wat zijn de twee belangrijkste strafrechtelijke wetten?

– wetboek van strafrecht en wetboek van strafvordering.

Hoe zeker moet de rechter zijn om een feit bewezen te verklaren?

Ten eerste kan een bewezenverklaring slechts worden gebaseerd op wettige bewijsmiddelen en ten tweede moeten die bewijsmiddelen de rechter tot de overtuiging hebben gebracht dat zich heeft afgespeeld hetgeen door de officier van justitie is ten laste gelegd.

Wat betekent het legaliteitsbeginsel voor de interpretatie door de rechter van strafrechtelijke bepalingen?

Het legaliteitsbeginsel (in het strafrecht ook bekend als het nulla poena -beginsel) houdt in dat het handelen van bevoegd gezag gebaseerd moet zijn op een vooraf aanwezige bepaling. Het voorkomt dat de wetgever met terugwerkende kracht regels kan opleggen.

Hoe wordt het beginsel dat geen feit strafbaar is zonder voorafgaande strafbepaling ook wel genoemd?

Nullum crimen sine lege – Samenvatting Nulla poena sine lege, Nullum crimen sine lege. Er kan geen sprake zijn van een misdrijf wanneer de wet de daad niet strafbaar heeft gesteld. Het legaliteitsbeginsel of nulla poena-beginsel houdt in dat een persoon alleen gehouden kan worden aan wetsbepalingen die al bestonden op het moment dat die persoon datgene doet waarop die wet betrekking heeft.

Het voorkomt dat de wetgever met terugwerkende kracht regels kan opleggen. Het beginsel wordt beschouwd als een essentieel onderdeel van de rechtsstaat. Het beginsel (in strafrechtelijke zin) wordt aan de Duitse strafrechtgeleerde P.J. Anselm von Feuerbach (1755–1833) toegeschreven. Hij omschreef het in het Latijn als nullum crimen, nulla poena sine praevia lege poenali (geen delict, geen straf, zonder voorafgaande strafbepaling).

De korte versie ervan luidt “nulla poena sine lege” (geen straf zonder wet). Er is een aantal aspecten aan het legaliteitsbeginsel te onderscheiden. Naast de noodzaak van een vooraf bekende strafbepaling is hierboven al behandeld onder nulla poena sine lege praevia.

  • Daarnaast is volgens sommigen omwille van de rechtszekerheid geboden dat de strafbepaling ook op schrift staat: nulla poena sine lege scripta (geen straf zonder geschreven wet).
  • Daarnaast acht men het van belang dat de strafbepaling door de wetgever voldoende precies wordt vastgesteld: nulla poena sine lege certa (geen straf zonder zekere wet).

Dit lex certa-principe, dat in het Duits ook wel Bestimmtheitsgebot wordt genoemd, is met name in het strafrecht van groot belang. Ook pleit men voor een strakke interpretatie van strafbepalingen door de rechter: nulla poena sine lege stricta (geen straf zonder strikte wet).

Dit houdt in dat het niet toegestaan is straf op te leggen naar analogie: bijvoorbeeld de strafmaat van moord hanteren voor iets dat geen moord is, maar wel minstens zo erg als moord. En tenslotte het beginsel dat uit nulla poena zelf voortvloeit, namelijk dat de strafmaat en de strafsoort niet mag uitstijgen boven hetgeen de wet toestaat.

Voor de interpretatie van het begrip “prescribed by law” hanteert het Europees Hof voor de Rechten van de Mens het criterium van “foreseeability and accessibility”. Ook hierin zijn twee aspecten van het legaliteitsbeginsel vervat. In meer algemene zin wordt in het staatsrecht aan het legaliteitsbeginsel de betekenis toegeschreven dat overheidshandelen ten gevolge waarvan een of meerdere burgers zichzelf rechtens of feitelijk in hun vrijheid of eigendomsrecht beperkt zien, op een (grond)wettelijke grondslag dient te berusten.

Discussie bestaat over de vraag of ook puur presterend overheidsoptreden, dat wil zeggen optreden dat burgers niet direct in hun vrijheid of eigendom beperkt, op een dergelijke grondslag moet berusten. Het legaliteitsbeginsel speelt een rol in alle rechtsgebieden, maar vooral in het strafrecht. In het strafrecht betekent het legaliteitsbeginsel (hier ook wel nullum crimen beginsel genoemd), dat een gedraging alleen strafbaar kan zijn als er op het moment van plegen een wet bestond die de gedraging strafbaar stelde.

Met andere woorden, een daad kan niet met terugwerkende kracht strafbaar gemaakt worden. Dit beginsel voorkomt dat een rechter bijvoorbeeld zou zeggen “Wat de verdachte heeft gedaan, is even erg als moord, daarom veroordeel ik hem voor moord, ook al komt het niet letterlijk overeen met wat er in de wet staat”.

Ook in een situatie waarin de publieke opinie geschokt is (omdat iemand bijvoorbeeld op televisie zegt dat hij een politieke tegenstander dood wenst) kan men niet achteraf een wet aannemen die dat strafbaar stelt, en de dader dan alsnog berechten. Het omgekeerde is wel mogelijk. Als de strafbaarheid van een delict is opgeheven of verlaagd tussen het moment van plegen en het moment waarop iemand voor die daad vervolgd wordt, moet de verdachte ongestraft blijven, respectievelijk de lagere straf worden opgelegd.

In België bepaalt artikel 2 van het Strafwetboek dat geen misdrijf kan worden gestraft met straffen die bij de wet niet waren bepaald voordat het misdrijf werd gepleegd. De Belgische Grondwet bepaalt in artikel 14 dat geen straf kan worden ingevoerd dan krachtens een wet.

  • Vermeldenswaard is ook het tweede lid van art 7 van het E.V.R.M.
  • Dat op het eerste gezicht in tegenspraak is met het legaliteitsbeginsel: “dit artikel staat niet in de weg aan het vonnis en de straf van iemand die schuldig is aan een handelen of nalaten, hetwelk ten tijde van het handelen of nalaten geschiedde, een misdrijf was overeenkomstig de algemene rechtsbeginselen welke door de beschaafde volken worden erkend.” In plaats van een wettelijke bepaling stelt artikel 7 dat ook een voorafgaand rechtsbeginsel rechtsgrond kan zijn voor het opleggen van straf.
You might be interested:  Que Significa Encontrar Un Pañal Sucio?

Dit maakt het mogelijk dat oorlogsmisdadigers berecht kunnen worden, zelfs zonder dat er een uitdrukkelijke wettekst bestaat die oorlogsmisdaden bestraft. Uit het legaliteitsbeginsel zoals het is verwoord in artikel 7.1 EVRM, artikel 15.1 IVBPR en artikel 2 Strafwetboek volgt dat indien de wetgever een misdrijfomschrijving heeft gewijzigd na het plegen van het misdrijf, de rechter een beklaagde in beginsel slechts schuldig kan verklaren indien hij vaststelt dat dit misdrijf strafbaar is zowel onder de oude als onder de nieuwe wet; het legaliteitsbeginsel verzet zich er evenwel niet tegen dat de rechter oordeelt dat de nieuwe wet slechts de weergave is van de oude wet zoals die door de rechtspraak werd toegepast en de nieuwe wet derhalve geen toevoeging bevat van enig constitutief bestanddeel.

  1. Dit beginsel is eigenlijk een onderdeel van de idee dat een bestraffing alleen gerechtvaardigd kan zijn, als iemand wist of had kunnen weten dat wat hij of zij deed verkeerd was en die persoon de keuze had het wel of niet te doen.
  2. Iemand kan niet weten, wat er in de toekomst voor regels worden gesteld.

Negatieve voorbeelden: – werken voor de vijand was voor de oorlog niet als misdrijf strafbaar gesteld. – processen van Neurenberg: geen internationale, noch nationale rechtsgrond Positieve voorbeelden – geen bestraffing va stalking (belaging) was mogelijk zolang niet strafbaar gesteld – seks met dieren pas recent strafbaar De Belgische Grondwet vermeldt in artikel 170 dat geen belasting kan worden ingevoerd dan door een wet.

Merk op dat de term “door” (gebruikt in artikel 170 wat betreft belastingen) niet gelijk is aan “krachtens” (gebruikt in artikel 14 wat betreft bestraffing). De term krachtens wijst er namelijk op dat de wetgever (Parlement) de bevoegdheid ook kan delegeren aan de uitvoerende macht (door middel van Koninklijk Besluit).

Een belasting die niet door de wet (of overeenstemmend besluit van een wetgevende macht (gemeenteraadsbesluit, provincieraadsbesluit, decreet)) zelf wordt ingevoerd is absoluut nietig. Dit criterium geldt voor alle mogelijke belastingen (Inkomstenbelasting, Belasting over de Toegevoegde Waarde, Successierechten, Registratierechten,.).

Een belasting wordt in die zin omschreven als een eenzijdig door de overheid opgelegde eis, waarvan geen afstand kan worden gedaan en waarvan de opbrengsten dienen tot het financieren van de algemene dienstverlening. Echter, ook de verhaalbelastingen (belastingen die worden geheven van hen die voordeel hebben uit de dienstverlening (zoals een belasting om een aanleg van een riool te financieren) vallen onder deze term.

Een retributie, een bijdrage voor een dienst waarvan men vrijwillig kan kiezen om er al dan niet gebruik van te maken (toegang tot zwembad, parking,.), is geen belasting en kan dus wel door een uitvoerende macht worden opgelegd. Opgelet: Deze tekst omvat slechts een gedeeltelijke inhoud Word ook lid en lees onbeperkt alle bijdragen.

✓ Krijg onbeperkt toegang Lees alle bijdragen op elfri.be ✓ Stop wanneer je wil Je lidmaatschap kan op elk moment worden stopgezet

Ja ik word lid Elfri.be bestaat als site sinds 2003. Sinds 15 augustus 2018 werkt de site in haar nieuwste editie met Arc3c als uitgever. Nieuw is de https omgeving, het dynamisch karakter, web 3,0 technologie, betere zoekmogelijkheden en een 40 tal nieuwe functies.

  1. De site wordt inhoudelijk voortdurend, lees dagelijks, aangepast en aangevuld met de recentste wetswijzigingen, nieuwe rechtspraak en nieuwe rechtsleer.
  2. Bijna alle rechtspraak die in België aandacht krijgt is terug te vinden op de elfri.be.
  3. Anders dan andere dure websites, hebben we een technologie uitgewerkt waarbij de gezochte informatie onmiddellijk wordt verschaft door een gewone vraagstelling in gewoon Nederlands, het weze op de site zelf, het weze gewoon in Google.

Wij spreken uw taal en werken niet met onbegrijpelijke of onlogische boomstructuren die verwijzen naar documenten die ofwel niet relevant, ofwel niet kunnen gelezen worden. Om volledige informatie met bronnen, rechtsleer, rechtspraak en wetgeving, kan u een vrij goedkoop abonnement nemen (reeds mogelijk vanaf 1 maand) Bekom toegang tot alle informatie op deze website Met een abonnement krijgt u toegang tot een schat aan bijkomende informatie (vaak elders niet te vinden), lezen van de volledige teksten zonder beperkingen, verwijzingen naar wetten, rechtspraak en wetten, antwoorden op nog meer vragen, opzoekingen allerhande mogelijkheid tot knippen, plakken, afdrukken, modellen, tips, trics, aandachtspunten professioneel gedeelte en zoveel meer.

Wat betekent en vice versa?

Vice versa is een Latijnse uitdrukking. De letterlijke betekenis is ‘nadat de beurt is omgedraaid’. In het Nederlands wordt vice versa gebruikt in de betekenissen ‘heen en terug’, ‘over en weer’ en ‘omgekeerd’. Vice versa wordt meestal voorafgegaan door en,

Obama prijst Clinton en vice versa.De ene dienst dacht dat de andere dienst de familie zou waarschuwen, en vice versa.

Hoe noem je iets met een dubbele betekenis?

homoniem, homonymie (taalkundige term) Twee woorden zijn homoniem als ze een gelijke uitspraak en spelling hebben, maar een duidelijk verschillende betekenis.

pad (= smalle weg) – pad (= kikvorsachtig dier)gerecht (= voedsel) – gerecht (= rechtbank)

Homonymie komt ook voor bij woorden die tot verschillende woordsoorten behoren.

arm (= lichaamsdeel, zelfstandig naamwoord ) – arm (= niet rijk, bijvoeglijk naamwoord )net (= vangnet, zelfstandig naamwoord ) – net (= keurig, bijvoeglijk naamwoord ) – net (= juist, bijwoord )

Ook zinnen kunnen homoniem zijn. Homonieme zinnen hebben een gelijke vorm, maar een andere grammaticale structuur en daardoor een andere betekenis.

Wie wast Karel? (= wie wordt door Karel gewassen?) – Wie wast Karel? (= door wie wordt Karel gewassen?)Ik leer kinderen tekenen (= ik leer hoe ik kinderen moet tekenen) – Ik leer kinderen tekenen (= ik leer kinderen hoe ze moeten tekenen)

Naast homoniemen komen ook nog homofonen en homografen voor. Homofone woorden zijn woorden waarvan de uitspraak gelijk is, terwijl de spelling verschillend is.

pijler (= steunpunt, met ij) – peiler (= iemand die peilt, met ei)rouw (= droefheid, met ou, zelfstandig naamwoord ) – rauw (= onbereid, met au, bijvoeglijk naamwoord )hart (= lichaamsdeel, met t, zelfstandig naamwoord ) – hard (= niet zacht, met d, bijvoeglijk naamwoord )

Homografe woorden zijn woorden waarvan de spelling gelijk is en de uitspraak verschilt. Homografen worden ook wel homogrammen genoemd.

a ppel (= vrucht) – app e l (= hoger beroep, sein tot verzameling)onderg aa n (= doorstaan) – o ndergaan (= onder iets gaan)

ZOEKEN OP TAALADVIES Er zijn geen resultaten gevonden voor uw zoekopdracht

Controleer de schrijfwijze van uw zoekopdrachtProbeer uw zoekopdracht anders te verwoorden

: homoniem, homonymie (taalkundige term)

Wat betekent idem synoniem?

Evenzo (bw) : desgelijks, dito, even, eveneens, evenzeer, gelijkerwijs, idem, insgelijks, item, ook, op dezelfde wijze.

Wat is de betekenis van item?

  1. Home
  2. Taalloket
  3. Item (uitspraak en betekenis)

De ‘Engelse’ uitspraak ‘aitem’ is verreweg het gebruikelijkst, maar ‘ietem’ komt ook weleens voor.

In het Nederlands van de Middeleeuwen was item al in gebruik. Het werd toen uitgesproken als ‘ietem’. Oorspronkelijk was een item een ‘post op een rekening’. Later kreeg het de algemenere betekenis ‘onderwerp (dat aan bod komt)’. Zo schreef Constantijn Huygens in de zeventiende eeuw: “Is ‘t niet genoeg gewenscht, ick hebb noch eenen item”.

Zijn tijdgenoot P.C. Hooft maakte er zelfs een verkleinwoord van: “Een reeckeningh (.) van drie vier vel pampier, (.) Met itempje, by itempje”. Onder Engelse invloed is item opnieuw populair geworden, maar nu uitgesproken als ‘aitem’. Deze uitspraak is tegenwoordig gebruikelijker dan het oudere ‘ietem’.

De bekenis is meestal ‘onderwerp’, ‘onderdeel van een radio- of tv-programma’. Een hot item is een actueel onderwerp waar veel mensen zich over uitspreken.

Wat is de betekenis van samenhang?

werkw.

Uitspraak: s a : aa als in praat m ə : e als in tafel, de (n) : zwakke n h ɑ : a als in prak ŋ : ng als in zingen, bank ə : e als in tafel, de (n) : zwakke n”>’samə(n)hɑŋə(n) ]
Afbreekpatroon: sa·men·han·gen
Vervoegingen: hing samen (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen: heeft samengehangen (volt.deelw.)

in verband staan met

Voorbeeld: `Zijn depressie hangt samen met liefdesproblemen.`

Kernerman Dictionaries, Synoniemen contexten verbanden zinsverbanden Intensiveringen Hoe kun je samenhangen krachtiger uitdrukken? nauw samenhangen ; 3 definities op Encyclo • in onderling verband met elkaar staan. ermee te maken hebben, ermee in verband staan vb: het rookverbod hangt samen met het brandgevaar in de school Synoniem: relateren 1) Contexten 2) Een logisch geheel vormen 3) Verbanden 4) Zinsverbanden Toon uitgebreidere definities Deze woorden beginnen met samenhangen: • samenhangen met • samenhangend • samenhangend beleid • samenhangende • samenhangende tekst Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

Wat is het verschil tussen een overtreding en een misdrijf?

Verschil overtreding en misdrijf – De wet bepaalt of een strafbaar feit een misdrijf of een overtreding is.

You might be interested:  Que Significa Soñar Con Un Puente Peligroso?

Overtredingen zijn licht strafbare feiten, zoals vandalisme en openbare dronkenschap. Misdrijven zijn zwaardere strafbare feiten, zoals moord, diefstal en verkrachting.

Wat zijn de 5 beginselen van een rechtsstaat?

Leerdoelen – Doel van het vak: Kennismaking met de belangrijkste staatsrechtelijke en staatkundige begrippen en hun betekenis. Overzicht krijgen van de bronnen van het constitutionele recht en aan de hand daarvan de werking en het systeem van het constitutionele recht in Nederland doorgronden.

Het kunnen beschrijven van de hoofdlijnen van de staatkundige organisatie van Nederland (koninkrijksverhoudingen en het concept van de gedecentraliseerde eenheidstaat) van de belangrijkste actoren (staatsmachten en overheidsorganen of -ambten) en van het functioneren van het staatkundige bestel (o.m.

de verhouding tussen regering en volksvertegenwoordiging en de procedures langs welke overheidsbeslissingen tot stand komen). Bewustwording van de internationale en Europese context waarbinnen het constitutionele recht functioneert en van de manier waarop de gelding van het internationale en Europese recht consequenties heeft voor het nationale recht en de bevoegdheden van nationale overheidsorganen.

Verwerving van inzicht in (het functioneren en belang van) de beginselen die aan het constitutioneel systeem ten grondslag liggen: democratie, gelijkwaardigheid van burgers, rechtsstaat, begrenzing van staatsmacht, spreiding van overheidsbevoegdheden, verantwoordingsplicht en controle op overheidsoptreden.

Na afronding van het vak hebben studenten de volgende kwalificaties verworven:

U kunt de grondbeginselen van het constitutionele recht definiëren/beschrijven en u kunt uitleggen waarom die van belang zijn. U kunt de bronnen van het constitutionele recht herkennen en benoemen. U kunt daarbinnen de regels en beginselen die voor een bepaalde casus (met een afgebakend probleem) gelden identificeren en u kunt uitleggen wat de implicaties van de toepassing van die regels en beginselen op die casus zijn (tot welke uitkomst/oplossing/consequentie leiden ze in dit geval?). U kunt de belangrijke begrippen binnen het constitutionele recht definiëren en u kunt aangeven waar die definities te vinden zijn en welke implicaties ze hebben voor het functioneren van het rechts- of regeringssysteem. U kunt de belangrijkste actoren/organen binnen de staatkundige organisatie van Nederland noemen en u kunt beschrijven hoe ze functioneren (welke bevoegdheden hebben ze, hoe vindt controle plaats op de uitoefening daarvan en via welke procedures nemen ze beslissingen?). U kunt op basisniveau uitleggen op welke wijze Europese en internationale rechtsregels en besluiten consequenties hebben voor het nationale recht en voor de (begrenzing van) bevoegdheden van de nationale overheidsorganen. U bent geoefend in enkele elementaire professionele vaardigheden: het snel vinden van relevante wetten/wetsartikelen in een wettenbundel of via de geëigende overheidsportals op internet, het vinden van relevante informatie via juridische databanken en het formuleren van een antwoord op een staatsrechtelijke vraag op een manier die ‘to the point’ is en niet nodeloos uitweidt over bijzaken. U kunt een beknopt en goed gestructureerde beschouwing schrijven over een aangedragen staatsrechtelijk onderwerp of probleem, in correct Nederlands.

Wat betekent artikel 16?

Uitleg over het legaliteitsbeginsel Het legaliteitsbeginsel gaat over twee dingen: ten eerste moet alles wat de overheid doet, gebaseerd zijn op de wet. Ten tweede mogen (de meeste) nieuwe wetten niet met terugwerkende kracht worden toegepast.A. Elk handelen van de overheid moet een basis hebben in de wet.

  1. De overheid mag bijvoorbeeld alleen belastingen heffen als dat in de wet staat.
  2. De burger weet dan altijd waar hij aan toe is.
  3. Hij kan het gedrag van de overheid als het ware voorspellen.
  4. Dit noemen we de rechtszekerheid van de burger.
  5. In bepaalde gevallen heeft de uitvoerende macht een zogenoemde discretionaire bevoegdheid.

Dat betekent dat het bestuur meer vrijheid heeft in het nemen van een besluit. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij asielzoekers. De minister is vrij om een bepaalde asielzoeker (voorlopig) niet terug te sturen naar het land van herkomst, terwijl anderen dat wel moeten.B.

Wat is het nulla Poena beginsel?

Artikel 16: Geen straf zonder wet; Nulla poena-beginsel

Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling.

Wat wordt verstaan onder het opportuniteitsbeginsel?

Wat is een opportuniteitsbeginsel? – Het uitgangspunt dat een officier van justitie zelf beslist of een strafbaar feit wordt vervolgd. Als de officier beslist om niet te vervolgen dan kan een belanghebbende daarover een klacht indienen bij het gerechtshof met het verzoek alsnog opdracht te geven tot vervolging.

Wat is het una via beginsel?

Het verbod op dubbele vervolging en bestraffing: het una via-beginsel gepasseerd? Het una via-beginsel ligt in het verlengde van dat andere bekende strafadagium: het ne bis in idem-beginsel. Het ne bis in idem-beginsel houdt in dat iemand niet twee keer voor hetzelfde (strafbare) feit kan terechtstaan en worden gestraft.

  1. Het una via-beginsel houdt in dat indien een gedraging zowel bestuurlijk als strafrechtelijk kan worden afgedaan, gekozen dient te worden voor ofwel bestuurlijke ofwel strafrechtelijke “bestraffing”.
  2. Die keuze is dan ook definitief.
  3. Het una via-beginsel herbergt daarmee een verbod op dubbele vervolging en een verbod op dubbele bestraffing.

In de Algemene wet bestuursrecht is het una via-beginsel neergelegd in art.5:44. De evenknie van het bestuursrechtelijke una via-beginsel is in het Wetboek van Strafvordering vastgelegd in art.243 lid 2. Indien het una via-beginsel wordt geschonden, wordt de tweede zaak die wordt aangebracht niet-ontvankelijk verklaard.

Kan men meerdere keren voor hetzelfde feit worden gestraft?

Inleiding : Een belangrijk beginsel van het strafrecht is het zogenaamde ‘Ne Bis in Idem’ beginsel. Ne Bis in Idem betekent ‘Niet twee keer voor hetzelfde’ en houdt in dat iemand niet twee keer voor hetzelfde feit mag worden vervolgd. Dit beginsel is te vinden in artikel 68 van het wetboek van strafrecht.

Niet alleen moet er sprake zijn geweest van een vervolging, maar deze moet ook als onherroepelijk worden gezien. Deze vervolging kan een rechterlijke uitspraak zijn, maar ook bijvoorbeeld een strafbeschikking. De eerdere vervolging hoeft niet eens altijd binnen het strafrecht plaats te vinden: ook een bestuurlijke boete wordt gekwalificeerd als een vervolging.

Waar het echter lastiger wordt, is bij het begrip ‘hetzelfde feit’. Een feit is de gedraging waarvoor iemand wordt vervolgd. Wanneer is iets “hetzelfde feit”? Wat wordt dan gezien als hetzelfde ‘feit’? Hier zit zowel een juridische als een feitelijke dimensie aan.

De gedraging waarvoor iemand wordt vervolgd moet ongeveer hetzelfde zijn voordat men kan spreken van dubbele vervolging. Als iemand op 1 januari diefstal pleegt en daarvoor twee keer voor diefstal wordt vervolgd, dan is het duidelijk dat hier sprake is van een dubbele vervolging. Dit wordt lastiger wanneer iemand een delict pleegt dat juridisch als meerdere feiten kan worden gekwalificeerd, of wanneer iemand kort achtereenvolgend meerdere delicten pleegt.

De vraag die hier dan kan spelen is of er steeds sprake is van een nieuw delict, of wordt het oude delict voortgezet? Feitelijke dimensie Er kan pas sprake zijn van een dubbele vervolging als er sprake is van hetzelfde feitencomplex. Dit is afhankelijk van de aard, plaats, tijd, en omstandigheden van de gedraging.

Als iemand dus voor diefstal in Almelo op 1 januari wordt vervolgd, maar ook voor diefstal in Heerhugowaard op 1 november, zal het onwaarschijnlijk zijn dat er sprake is van hetzelfde feitencomplex. In dit geval is er wel sprake dat er twee keer wordt vervold voor juridisch hetzelfde delict, namelijk diefstal.

Als het feitencomplex niet hetzelfde is kan er al geen sprake meer zijn van een schending van het Ne Bis in Idem beginsel. Juridische dimensie Zoals eerder gezegd, kan een feit voldoen aan de definitie van meerdere delicten. In deze gevallen is de vraag: welk rechtsgoed wordt door de juridische norm beschermd? Het klassieke voorbeeld is hier de uitspraak ‘Emmense brommenfiets’ uit 1961.

In deze uitspraak kon iemand die onder de invloed van alcohol op zijn bromfiets reedt worden vervolgd voor openbaar dronkenschap en rijden onder dronkenschap. Alhoewel het hier om dezelfde gedraging gaat, worden verschillende belangen beschermd. Openbaar dronkenschap zag op het beschermen van de openbare orde, terwijl het verbod van rijden onder dronkenschap ziet op de verkeersveiligheid.

Ondanks dat er sprake is van een identiek feitencomplex, is hier dus nog steeds geen sprake van een schending van het Ne Bis in Idem beginsel. Conclusie Er zijn twee dimensies waaraan moet zijn voldaan wil men spreken van hetzelfde feit en daarmee een schending van het Ne Bis in Idem beginsel.

  1. Ten eerste moet het gaan om hetzelfde feitencomplex, het moet dus gaan om feitelijk dezelfde gedraging.
  2. Ten tweede moeten de bepalingen waartegen wordt vervolgd hetzelfde, of een vergelijkbaar belang beschermen.
  3. Pas als aan deze twee voorwaarden is voldaan, kan er sprake zijn van hetzelfde feit en daarmee mogelijk een schending van het Ne Bis in Idem beginsel.

Geschreven door Antsje Alma